Gebruik je angst voor meer vertrouwen

Angst bepaalt ons gedrag, soms zonder dat we het in de gaten. Je kunt zeggen; ik heb daar geen last van. Maar zonder dat je het je bewust bent, bepaalt die toch wat je doet, zoals dit blog laat zien. (Onderaan de pagina een geleide meditatie op angst om te leren leven vanuit vertrouwen.)

Wat als we nou eens gewoon zeggen; ja, ik ben bang.

Bang dat ik zelf heel erg ziek word.

Bang dat ik een (dierbare) naaste besmet.

Bang dat mijn oude vader of moeder ziek wordt en niet meer beter wordt.

Bang dat iedereen de supermarkten plundert waardoor ik geen wc-papier meer hebt.

Bang dat het misschien nog wel jaren gaat duren voordat alles weer als vanouds is.

Bang dat ik geen inkomsten meer heb met mijn bedrijf.

Bang dat ik als zorgverlener straks moet werken zonder mondkapjes omdat die op zijn.

Bang dat het aantal besmettingen zo hoog en snel oploopt dat er onvoldoende capaciteit is in de ziekenhuizen.

Bang dat ik me ga doodvervelen in mijn eentje thuis.

Bang dat mijn vakantie niet doorgaat en ik geen geld terug krijgt.

Bang dat de overheid niet de goede maatregelen neemt om het virus in te dammen.

Bang dat de maatregelen overdreven zijn en we dus de economie of onszelf voor niets in de afgrond storten.

Je kunt angst niet wegdenken

Angst is er nu eenmaal.

Angst is niet weg te redeneren. Hoe hard Rutte ook zegt dat hamsteren niet nodig is, hoe hard de supermarkten ook zeggen dat er voldoende voorraden zijn, dat alleen de logistiek het niet allemaal aan kan. Als ik bang ben om straks zonder wc-papier te zitten, of als ik bang ben dat alle buren bang zijn en in gaan slaan, dan koop ik nu groots in.

Je autonome zenuwstelsel neemt het over

Het is een overlevingsdrang. Een oerangst. En ons autonome zenuwstelsel is juist daarvoor gemaakt, zodat we, in oertijden, direct konden vechten of vluchten bij dreigend gevaar. Dan moeten we niet eerst nadenken of die wolf wel echt zo gevaarlijk was. Nee, we moeten direct vechten of vluchten.

Zo ook nu: de oerangst staat aan, dus komen we in actie. Zonder nadenken.

Angst door gedachten

Toch is er iets geks aan de hand met de huidige angst. Want we denken juist wel massaal, kijk maar naar al die redenen om bang te zijn, hierboven. Het is geen angst vanwege acuut levensgevaar, maar angst voor wat er kán gebeuren in de toekomst.

Kennelijk is er angst, waarna de gedachten komen, waarna er nog meer angst komt. Een angst die je lichaam inkruipt, misschien zelfs zonder dat je je dat bewust bent.

Angst als bang wezentje IN jou

Dus dan zit die angst daar, als een bang wezentje. Of als stoere opschepper. Een wezen dat jou influistert om NU te gaan hamsteren. Om NIET naar je bejaarde moeder te gaan. Om de maatregelen van Rutte NIET te vertrouwen.

Op zich is daar niets mis mee. Zolang je handelen geen gevaar oplevert voor jezelf of anderen.

Wil ik de angst zoveel macht geven?

Maar ik vraag me dan af: willen we zo leven? Wil ik dat? Voortgejaagd worden door zo’n wezentje in me dat bepaalt wat ik wel of niet doe? Het is een soort slaapwandelend leven, waarin iets dat groters dan ikzelf het overneemt.

Ik wil dat niet.

De angst als leider?

Als ik angst probeer te ontkennen, weg te duwen, weg te lachen, weg te drinken, dan komt hij keihard terug en neemt het roer van mij over. Dan herken ik mezelf niet meer in de supermarkt. Dan zoek ik naar berichten van ‘deskundigen’ die vinden dat de maatregelen in Nederland te slap zijn. Dan ben ik eigenlijk continu bezig met dat virus, met de toekomst en met rampenscenario’s.

Ik wil de regie over mijn angst

Liever voel ik me zeker. Accepteer ik dat wat ik wel moet accepteren. Neem beslissingen op basis van vertrouwen in plaats van vanuit angst.

Maar hoe doe ik dat? Want dat angstwezentje popt ook bij mij onverwacht op.

Toch is er iets in mij dat kan accepteren. Dat vertrouwt. Dat in het nu kan leven in plaats van in de toekomst.

Mijn Innerlijke Reizen helpen mij

Ik weet ook waar dat vertrouwen vandaan komt: Het is door in hypnose- en regressiesessies waarin ik vaak angst tegen ben gekomen. En nee, ik zocht het niet op, het kwam boven, omdat angst bij het leven hoort.

Toch, ook tijdens zo'n Innerlijke Reis ben ik die angst liever direct kwijt. Maar dat is dan geen optie. Geduldige begeleiders lieten mij de angst stapje voor stapje naderen of ik moest er in één keer middenin duiken. Soms alleen, soms met een denkbeeldige beschermer. Ik deed het. Met wonderbaarlijke gevolgen.

De angst werd minder eng. Ik accepteerde mijn angst, omarmde mijn angst, sprak met mijn angst. Ik ontdekte dat ik blij mocht zijn met mijn angst. Hij heeft mij beschermd, mijn hele leven. Ook al vervloekte ik die angst vaak genoeg.

Wat overbleef: openheid en vertrouwen

Uiteindelijk bleef alleen het gevoel van openheid en vertrouwen over. Bergen vertrouwen. En hoe meer Reizen ik deed, hoe groter dat stuk vertrouwen in mij werd. 

Dat is dan ook precies wat ik nu graag de wereld in slinger: je kunt vertrouwen.

Maar weet dat het niet helpt als je tegen jezelf zegt dat je MOET vertrouwen, want dan ben je weer alleen met je gedachten bezig. Dat kan helpen, maar in stresssituaties neemt je angst het dan alsnog van je over.

Hoe krijg jij zelf de regie over je angst?

Hoe krijg je dan wel de regie terug over je angsten? 

Hoe paradoxaal het ook klinkt, wat het beste werkt is om je angst letterlijk op te zoeken en erbij stil te staan. Blijf er dan met al je focus, al je aandacht bij. Hoe vreselijk dat ook kan zijn. Doodeng. Misschien alsof je in een eindeloos diepe kuil valt en je het gevoel hebt dat er niets van je overblijft.

Uiteindelijk is dat alleen maar je gevoel, want je zit nog steeds op je stoel of de grond. Er kan je op dit moment niets gebeuren. 

Blijf met al je aandacht bij dat gevoel. Net zolang tot de angst besluit om het voor gezien te houden en er iets anders doorheen schemert. Dat gebeurt namelijk altijd. Wat er komt, is niet te voorspellen, maar dat er iets komt is zeker. Misschien is er dan verdriet. Of boosheid. En uiteindelijk stilte. Of warmte. Of liefde. Of zekerheid. 

Als je zo bij je angst blijft, en je doet dat vaker, dan komt het niet meer tot toestanden als met het wc-papier 😉. Het helpt om te accepteren wat er ook aan maatregelen op ons afkomen. Je vertrouwt jezelf, de mensen om je heen en de autoriteiten of de buren.

Tijd voor handelen

Voelde je angst of twijfel en wist je niet wat te doen? Geef die twijfel of angst de ruimte, totdat het geen ruimte meer hoeft.

Pas dan is het tijd om dat besluit te nemen en te handelen. Je gaat wel of niet naar je oude moeder gaan, legt wel of niet een voorraad wc-papier aan, verspreidt wel of niet dat bericht dat nog meer angst zaait. En misschien voel je nog steeds die angst. Toch merk je een verschil: je handelt vanuit vertrouwen in plaats van vanuit angst.

Luister naar de geleide meditatie op angst

Vind je het lastig om zelf die angst op te zoeken en erbij te blijven? Hieronder heb ik een geleide meditatie ingesproken om je daarbij te helpen.

Je kunt me ook mailen, dan maken we een online afspraak – via skype of zoom – waarin ik je begeleid om de krachten in jezelf wakker te maken, waardoor je onzekerheden, twijfels, angsten op een prettige manier het hoofd kunt bieden.  

Weet ook: ze zeggen dat angst je weerstandsvermogen aantast. Dus als je op deze manier je angst onder ogen ziet en laat gaan, dan ben je beter bestand tegen het virus.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.